Szanowni i Drodzy Przyjaciele Fundacji,

Wiara w zmartwychwstanie daje nam nadzieję, że trudny czas pandemii jest tylko etapem na naszej drodze. Szczególnie teraz potrzebujemy tej nadziei – każdego dnia naszego osobistego, rodzinnego, ale też narodowego zmagania. Kiedy rok temu po raz pierwszy przeżywaliśmy Święta Zmartwychwstania w swoich domach zakładaliśmy, że podczas kolejnych, już wszyscy razem – wspólnotowo będziemy mogli cieszyć się tym czasem. Po raz kolejny, dla dobra swojego i swoich bliskich musimy przyjąć pandemiczne ograniczenia. Możemy jednak spróbować przeżyć ten czas, szukając radości Wielkanocnego Poranka w naszych sercach, ofiarowując trud ograniczeń za tych, których szczęściem jest kolejny oddech w masce tlenowej, normujące się tętno, właściwa saturacja…

W tekstach Liturgii Godzin na Niedzielę Palmową czytamy Kazanie IX św. Andrzeja z Krety. Ów biskup nauczał: „A zatem siebie samych ścielmy przed Chrystusem, a nie tuniki, martwe gałęzie i łodygi krzewów tracących zieleń, gdy staną się pokarmem, i przez krótki tylko czas radujących oczy. Obleczmy się natomiast w Jego łaskę, czyli w Niego samego. Pismo św. bowiem mówi: »Wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa«. Kładźmy się pod Jego nogi jak rozścielone tuniki. (…) Wysławiajmy Go w każdy dzień świętą pieśnią razem z izraelskimi dziećmi, potrząsając duchowymi gałązkami i mówiąc: »Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie«.”

Całej wspólnocie naszego Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, wszystkim Wam Drodzy Przyjaciele Fundacji im. Św. Królowej Jadwigi, pragniemy życzyć, by Pan przede wszystkim Zmartwychwstał w Waszych sercach! Wówczas nawet telefoniczna rozmowa, spotkanie przez Internet czy korespondencja mailowa, może być miejscem dzielenia się Radością Poranka.

W imieniu Zarządu Fundacji,
ks. Andrzej Lichosyt
Prezes Zarządu Fundacji