Edukacja w obliczu pandemii. Pomiędzy nowoczesnym a tradycyjnym nauczaniem to rozważania na temat aktualnych zmian zachodzących w sektorze edukacji, zarówno pod wpływem popularyzacji technologii informacyjnych, jak i ze względu na obostrzenia związane z epidemią. W pracy podjęto próbę określenia cech nauczyciela na miarę XXI wieku, ustalenia obrazu nowoczesnej szkoły oraz sprecyzowania zasad efektywnego nauczania. Wymieniono również trudności, jakie pojawiły się w szkolnictwie podczas zdalnego nauczania zarówno ze strony uczniów, jak i nauczycieli. Ponadto zanalizowano hipotetyczną sytuację zastępowania pedagogów robotami, wspominając również o zainteresowaniu kwestią zautomatyzowanego myślenia w poprzednich epokach. Pisząc o technologizacji szkół podkreślono zalety i wady tego procesu, wskazując między innymi na możliwość zaistnienia zmian w psychice dziecka oraz zagrożenie manipulowania ludźmi. W pracy podkreślono ważną rolę zaufania w relacjach szkolnych, które jest podstawą budowania nowoczesnej edukacji. Mówiąc o zaufaniu, odwołano się również do jego roli w społeczeństwie z uwzględnieniem krótkiego rysu historycznego. W referacie odniesiono się między innymi do literatury z zakresu pedagogiki, filozofii, sztucznej inteligencji, a także do dwóch ankiet przeprowadzonych wśród młodzieży szkoły średniej w latach 2017 i 2020. Dokonano analizy wypowiedzi autorów przytaczanych tekstów oraz odpowiedzi udzielonych przez respondentów. Rezultatem podjętych czynności jest podkreślenie ważnej roli edukacji w rozwoju społeczeństwa, postulowanie nauczania, w centrum którego znajduje się człowiek, a także zachęcenie do budowania pozytywnych relacji uczeń-nauczyciel-rodzic, opartych na wzajemnym zaufaniu i szacunku.